Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τη συζήτηση γύρω από τον Γιόνσον και τις λύσεις που η ΑΕΚ πρέπει να βρει εφόσον ο Δανός παραμείνει εκτός πλάνων
Γιατί δεν αναπολεί κανείς τον Νταμιάν Σιμάνσκι; Μήπως γιατί δεν υπήρξε καλός παίκτης; Ήταν καλός σε αυτό ακριβώς που ήξερε ότι μπορεί να κάνει, ειδικά όταν του το ζητούσαν σωστά.
Μήπως γιατί ήταν κακό στοιχείο στα αποδυτήρια; Αντιθέτως ήταν από τα πιο αγαπητά παιδιά. Μήπως γιατί δεν το έλεγε η καρδούλα του; Κι όμως ήταν από αυτούς που παρουσίαζαν «αμάσητο» χαρακτήρα.
Τότε γιατί; Μα γιατί δεν είναι πια στην ομάδα, διότι άλλαξε επαγγελματική στέγη, φόρεσε άλλη φανέλα, κάνει αλλού καριέρα, μας άφησε με γλυκές αναμνήσεις, είναι παρελθόν. Αυτή είναι ταυτόχρονα η απάντηση στην ερώτηση «γιατί κάθε φορά που θα βλέπουμε τέτοια ανασταλτικά ζητήματα, θα έρχεται στην επιφάνεια το όνομα του Γιόνσον;». Διότι ο Γιόνσον, παραμένει στην ομάδα.
Και τον Μήτογλου ίσως κάποιοι θυμήθηκαν τώρα που γιγαντώθηκε το πρόβλημα με τους στόπερ και ειδικότερα ενόψει ΠΑΟΚ, όμως βλέπετε πόσο χλιαρά γίνεται όποια κουβέντα γίνεται. Ενώ ο Γιόνσον δεν είναι περιθωριοποιημένος, δεν είναι εκτός ομάδας, δεν προπονείται μόνος του, είναι ακόμα εδώ!
Ωραία, και τι μπορεί να θέλω τώρα; Σίγουρα όχι να τον βγάλουν εντελώς εκτός ομάδας όπως τους δύο προαναφερθέντες. Αν υπάρχει μια αχτίδα φωτός να αγωνιστεί ξανά, αυτή υφίσταται γιατί δίνει καθημερινά το παρόν, δίνει τη μάχη του μήπως και ο προπονητής τον αντικρίσει με περισσότερη διάθεση, μήπως και του ζητηθεί να βοηθήσει.
Δεν είναι ο σκοπός μου να παρέμβω, ούτε είναι στο μυαλό μου μη αποδεκτή η τακτική του Νίκολιτς που πιστεύει ότι θα έρθει ο καιρός που ο Γκρούγιτς θα είναι όπως ακριβώς τον θέλει στο «6», είναι όμως που θεωρώ -όπως και πολλοί από εσάς- ότι από τη στιγμή που είναι ακόμα μέσα στα πόδια της ομάδας ο Δανός, τότε μπορεί να της είναι χρήσιμος.
Η μεσαία γραμμή που έχει ζητήματα
Χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τον Λιούμπιτσιτς, εδώ δεν βρίσκω τον προπονητή άδικο ως προς την περιθωριοποίησή του. Του έδωσε διαδοχικές ευκαιρίες, του ζήτησε συγκεκριμένα πράγματα που δεν είδε, έκανε υπομονή με όσα δεν του άρεσαν αλλά στο τέλος αποφάσισε να προχωρήσει.
Ίσως κάτι ανάλογο θα μπορούσε να γίνει και με τον Γιόνσον, γιατί εν αντιθέσει με τον Λιούμπιτσιτς, εδώ υπάρχει κάτι πολύ σίγουρο: ο Δανός είναι δεδομένο, διαπιστωμένο και αδιαμφισβήτητο ότι θα του δώσει ανασταλτικά περισσότερα απ’ όσα οποιοσδήποτε άλλος χαφ της Ένωσης μπορεί να προσφέρει στο συγκεκριμένο κομμάτι. Και ας είναι ο -στα μάτια του προπονητή- λιγότερο λειτουργικός απ’ όλους δημιουργικά.
"Αν τα βίντεο δεν έχουν φορτωθεί, κάντε ανανέωση της Σελίδας"
Με αυτά και με αυτά, η ΑΕΚ έχει τον τελευταίο διάστημα προβληματική εικόνα στη μεσαία γραμμή της, η οποία την επηρεάζει κυρίως στο αμυντικό transition αλλά και γενικότερα στην εύρεση χημείας καθώς οι λύσεις έχουν λιγοστέψει με συνέπεια τα ταιριάσματα των παικτών να διαφοροποιούνται.
Με τον Γκρούγιτς να μην αποδίδει -τουλάχιστον όχι σε αυτή τη φάση- όπως ο προπονητής ευελπιστεί, με τον Λιούμπιτσιτς εκτός πλάνων εδώ και καιρό, με τον Περέιρα τραυματία και τον Γιόνσον απενεργοποιημένο, το βάρος πέφτει στους Μαρίν, Πινέδα και Μάνταλο που είναι λογικό να δυσκολεύονται να ανταπεξέλθουν σε όλα και ειδικότερα στο «6».
ΠΗΓΗ: enwsi.gr
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια