Ο Σταύρος Καζαντζόγλου αποχαιρετά τον Ματίας Αλμέιδα και ανοίγει τη νέα εποχή της ΑΕΚ
Κάθε χωρισμός, είναι δύσκολος. Μπορεί να είναι «βελούδινο» ένα διαζύγιο, μπορεί να φαινόταν πως δεν μπορούσε να πάει άλλο αυτή η συνθήκη, αλλά τα συναισθήματα δεν αλλάζουν. Η ΑΕΚ αποχαιρέτησε τον Ματίας Αλμέιδα έπειτα από τρία χρόνια γεμάτα έντονες καταστάσεις. Όπως έκανε την ΑΕΚ να παίζει, έτσι την ζούσε και ο Αργεντινός. Με το πάθος του, με τις «τρέλες» του, με τον δικό του τρόπο. Μπορεί να είναι υπερήφανος, επειδή «έζησε και πέθανε» προπονητικά με τον δικό του τρόπο.
Ο καθένας μπορεί να αντιλαμβάνεται τα πράγματα με τον δικό του τρόπο. Στα τρία χρόνια του Αλμέιδα στον πάγκο της ΑΕΚ, είχαμε μετρημένες προσωπικές επαφές. Ωστόσο, κέρδισε τον σεβασμό μου, την εκτίμηση πως υπήρξε τύχη για όλους να βρίσκεται ανάμεσα μας μια προσωπικότητα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Διαφωνούσα κάθετα με κάποιες αγωνιστικές επιλογές του, θεωρώ πως πολλές φορές χανόταν σε καταστάσεις που δεν θα έπρεπε να τον απασχολούν, αλλά ας είναι ο πρώτος μετά από χρόνια που δεν απαξιωθεί από την ΑΕΚ με ανάθεμα και ξεκατίνιασμα.
Με σφραγίδα Ηλιόπουλου
Στο δικό μου μυαλό, η παρουσία του Αλμέιδα στην ΑΕΚ αφήνει θετική χροιά. Αν και ο κύκλος έκλεισε με αρνητικότατο τρόπο, αφήνοντας την ΑΕΚ σχεδόν στην κατάσταση που την είχε παραλάβει, αλλά κανείς δεν πρόκειται να ξεχάσει το μαγικό νταμπλ του ΄23. Όταν κλείνω τα μάτια, θα προτιμώ πάντα να βλέπω τον μαχητή που μπαίνει μπροστά, που παθιάζεται, που γίνεται αρχηγός και ηγέτης αυτής της ομάδας. Οι δρόμοι, μπορεί να συναντηθούν ξανά, γι’ αυτό όσοι έλυσαν τα ζωνάρια, ας μαζευτούν και να είναι προσεκτικοί.
Τώρα, έρχεται μια μεγάλη πρόκληση για ολόκληρη την ΑΕΚ. Να μπει σε μια νέα εποχή, να θέσει τις βάσεις για κάτι νέο και πραγματικά σπουδαίο. Είναι μια πρόκληση, που πρέπει να μετατραπεί σε ευκαιρία. Ευκαιρία να τεθεί η σφραγίδα της εποχής Ηλιόπουλου φαρδιά πλατιά στην ομάδα. Ηταν μια μεταβατική χρονιά αυτή που ολοκληρώθηκε και όπως μας έχει διδάξει η ζωή, όποιος επιχειρεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε βάρκες, συνήθως πέφτει στο νερό. Τώρα η βάρκα, το πλήρωμα και τα… κουπιά, είναι όλα του Ηλιόπουλου.
Η πιο κρίσιμη απόφαση
Κατά την εκτίμηση μου, σύμφωνα με όσα εγώ αντιλαμβάνομαι για το ποδόσφαιρο, το πλέον κρίσιμο θα είναι η επιλογή προπονητή. Ο Ριμπάλτα θα κάνει τις εισηγήσεις του, ο Ηλιόπουλος θα πρέπει να έχει προσωπική άποψη, να συναντηθεί, να «ψηθεί», να αποφασίσει ποιος θα είναι εκείνος που θα έχει άμεση συνεργασία και θα αναλάβει μια δύσκολη αποστολή. Η ΑΕΚ δεν έχει περιθώρια λάθους, είναι μια ομάδα που έτσι όπως εξελίχθηκε η σεζόν που ολοκληρώθηκε, ξόδεψε όλα τα κανονάκια της.
Το θέμα είναι κομβικό και γι’ αυτό θα πρέπει να μειωθεί όσο είναι εφικτό η πιθανότητα λάθους. Αν και ισχύει η ρήση Μελισσανίδη περί… καρπουζιού, η αλήθεια είναι πως όσο πιο ψαγμένος και κατασταλαγμένος είσαι σε αυτό που θα επιλέξεις, όσο είναι ξεκάθαρο τι θέλεις και τι προσδοκάς, τόσο πιο καλές είναι οι πιθανότητες επιτυχίας. Αποψη μου είναι πως θα πρέπει να είναι μια επιλογή που δεν θα κουβαλά σκιές, θα είναι προπονητής που θα συνδυάζει τη φιλοδοξία και την ικανότητα, με την αντοχή στην πίεση και την προσωπικότητα. Δύσκολος συνδυασμός αναμφίβολα.
"Αν τα βίντεο δεν έχουν φορτωθεί, κάντε ανανέωση της Σελίδας"
ΠΗΓΗ: enwsi.gr
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια