Ο Κώστας Τσίλης ανοίγει ποδοσφαιρική συζήτηση για το κυριακάτικο ντέρμπι της ΑΕΚ και καταθέτει σκέψεις
Η ποδοσφαιρική ζωή της τα έχει φέρει έτσι, που η ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια δίνει το πρώτο ντέρμπι της σεζόν, απέναντι στον Παναθηναϊκό. Τις προηγούμενες δυο σεζόν ήταν στην Λεωφόρο, τώρα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και τις δυο προηγούμενες φορές, αυτά τα ντέρμπι δημιούργησαν δεδομένα. Η ήττα την χρονιά του νταμπλ, ήταν το turning point, που λένε και οι οπαδοί της Λέιτον Όριεντ, για να αλλάξει ο Αλμέιδα τον σχηματισμό και μαζί και όλη την εικόνα της ΑΕΚ. Η νίκη πέρυσι, που ήρθε μετά απ’ αυτή επί της Μπράιτον, ήρθε να δώσει μια σημαντική ώθηση κυρίως αυτοπεποίθησης, ακριβώς την στιγμή που η ομάδα την χρειαζόταν.
Τώρα και πάλι το παιχνίδι της Κυριακής είναι κρίσιμο. Θαρρώ είναι περιττό να αναλύσω τους λόγους. Ίσως και πιο κρίσιμο απ’ αυτά των δυο προηγούμενων σεζόν, παρότι και τότε η ΑΕΚ είχε πάει σ’ εκείνα τα ματς μ’ ένα μεγάλο «πρέπει» στα ποδάρια της. Απλώς θαρρώ πως τώρα το «πρέπει» που υπάρχει γι αυτό το ματς της Κυριακής, είναι λίγο (ή και πολύ) μεγαλύτερο. Και αυτό φυσικά και θα είναι παράμετρος του ντέρμπι, διότι θα ορίσει δεδομένα
Καθαρά αγωνιστικά, η ΑΕΚ που θα βγει στο γήπεδο την Κυριακή, θα είναι πολύ διαφορετική από την περυσινή. Το ίδιο και πολύ περισσότερο και ο Παναθηναϊκός, που έχει και διαφορετικό ρόστερ αλλά και διαφορετικό προπονητή. Για την ΑΕΚ η πολύ μεγάλη διαφορά, είναι η απουσία του Γκαρσία σε συνδυασμό με την παρουσία ενός επιθετικού με τα χαρακτηριστικά του Πιερό στην κορυφή της επίθεσης. Αυτό από μόνο του, σχεδόν υποχρεώνει τον Αλμέιδα να αλλάξει την τακτική προσέγγιση αυτού του παιχνιδιού.
Η αλήθεια είναι πως σ’ όλα τα προηγούμενα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, ειδικά αυτά που κέρδισε, το μεγάλο πλεονέκτημα της ΑΕΚ, ήταν το πως διαχειρίστηκε το πρέσινγκ πάνω στην πρώτη πάσα του Παναθηναϊκού. Υπήρχαν ματς, με πιο χαρακτηριστικό απ’ όλα το 3-0 των πλέι οφ, που η ΑΕΚ τον «έπνιξε» τον αντίπαλο της. Χωρίς καν να βρίσκεται ο Γκαρσία στην ενδεκάδα, αλλά ο Πόνσε. Όμως εκείνο ήταν ένα παιχνίδι, που ο Αραούχο για πρώτη φορά στην περυσινή σεζόν, έπαιξε και πρόσφερε ακριβως αυτά που έδινε τη σεζόν του νταμπλ. Που ήταν πολύτιμα και καθοριστικά.
Τώρα η ΑΕΚ δύσκολα μπορεί να ποντάρει στον τρόπο που θα χαλάσει το παιχνίδι του Παναθηναϊκού από την πρώτη του πάσα. Δεν είναι ο Πιερό ένας φορ που μπορεί να το κάνει αυτό. Και αν ο Λαμέλα είναι η επιλογή για την θέση πίσω από τον φορ, ούτε και αυτός. Κάτι που σημαίνει πως το πιθανότερο είναι πως η ΑΕΚ θα επιλέξει να πάρει χαμηλότερα μέτρα μέσα στο γήπεδο. Περισσότερο να περιμένει και όχι να επιδιώξει να πνίξει τον αντίπαλο της.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, γιατί έχει τα χαφ για να το διαχειριστεί. Όποιες και αν είναι οι επιλογές του Αλμέιδα. Μόνο που σ’ αυτή την περίπτωση, δηλαδή με χαμηλά μέτρα στο γήπεδο, θα χρειαστεί να ποντάρει στην ταχύτητα των δυο ακραία της και όχι του σέντερ φορ της, όπως έκανε συνήθως. Δεν μπαίνει ως συζήτηση αν αυτό είναι καλό ή κακό. Αυτό φαίνεται πάντα στο αποτέλεσμα. Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για κάτι διαφορετικό, σε σχέση μ’ αυτό που έχει μάθει να κάνει η ΑΕΚ.
Επίσης υπάρχει και κάτι άλλο, που αφορά πάλι την πρώτη πάσα. Όχι του αντιπάλου της, αλλά την δική της. Ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που μπορεί να κάνει πρέσινγκ στην ΑΕΚ. Δεν το έκανε στην Τούμπα και είδε πως παραλίγο να το πληρώσει ακριβά καθώς ο ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο τον έβαλε τον Παναθηναϊκό στην περιοχή του. Γι αυτό και έχω στο μυαλό μου πως την Κυριακή στη Νέα Φιλαδέλφεια θα επιχειρήσει να το κάνει. Εξ ου και φαίνεται να έχει προβάδισμα ο Ουναχί αντί του Μπακασέτα για την ενδεκάδα.
Σ’ αυτή την σύνθεση, ο Παναθηναϊκός θα έχει μια τετράδα μπροστά με Ιωαννίδη, Ουναχί, Τετε και Πελίστρι, που μπορεί να πιέσει την πρώτη πάσα της ΑΕΚ. Και εκεί θα είναι πολύ κρίσιμος, ο τρόπος που η ΑΕΚ θα ανταποκριθεί σ’ αυτό. Χωρίς μάλιστα να έχει τον πιο ικανό στόπερ της με την μπάλα στα πόδια, που είναι ο Μουκουντί. Χρειάζεται πολύ μεγάλη συγκέντρωση, χρειάζεται δουλειά από τους δυο ακραίους μπακ αλλά και τους χαφ που θα επιλέξει ο Αλμέιδα. Θα είναι κρίσιμο να μπορέσει η ΑΕΚ να ανταπεξέλθει σ’ αυτό.
Δεδομένα όλα αυτά τα έχει στο μυαλό του ο Αλμέιδα. Και ακριβώς επειδή τα έχει στο μυαλό του, δεν είναι εύκολο να προβλέψει κανείς για τις επιλογές που θα κάνει τόσο στις δυο θέσεις των χαφ, όσο και σ’ αυτή πίσω από τον φορ. Δεν θα έβγαζε δηλαδή εύκολα από την εξίσωση ενός τέτοιου ματς, καμία επιλογή σ’ αυτή την τριάδα παικτών ανάμεσα στα στόπερ και στον φορ. Κυρίως διότι θεωρώ πως το παιχνίδι θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό, στην δουλειά που θα γίνει εκεί από την ΑΕΚ.
Εξυπακούεται πως υπάρχουν και επιμέρους κομμάτια. Όπως για παράδειγμα ο τρόπος που θα ψάξει η ΑΕΚ τις απειλές της σε σετ επίθεση και με δεδομένο το γέμισμα της αντίπαλης περιοχής με τον Πιερό. Ή όπως για παράδειγμα την δική της ανασταλτική λειτουργία, που θα έχει ως βασικό άξονα τον Ιωαννίδη (τον οποίο πέρυσι ο Κάλενς πήγε εξαιρετικά), αλλά αυτή την φορά θα πρέπει να δώσει μεγάλη βάση στους δυο ακραίους. Ή ακόμα και στις στατικές φάσεις, που πάντα τέτοια ματς, μπορεί να τα καθορίσουν. Επιμένω όμως, πως το κλειδί για την ΑΕΚ, θα είναι η πρώτη πάσα και στις άκρες του γηπέδου.
ΠΗΓΗ: enwsi.gr
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια