Ο Κώστας Τσίλης γράφει για το μείζον στη νέα εποχή στην οποία ήδη έχει μπει η ΑΕΚ
Νομοτελειακά η στιγμή που τελείωνε η εποχή Μελισσανίδη στην ΑΕΚ, θα ερχόταν. Έστω και αν κανείς μέσα στον οργανισμό της ομάδας δεν ήταν έτοιμος γι αυτή. Ίσως ούτε και οι μεγαλύτεροι επικρατές του Μελισσανίδη. Ούτε ακόμα και ο ίδιος ο Μελισσανίδης και αυτό φάνηκε από την αμηχανία που είχε χθες. Φάνηκε και από την αμηχανία που είχε χθες ολόκληρος ο σύλλογος.
Στα μάτια τα δικά μου αυτό που έχει σημασία, δεν είναι το εάν τελειώνει μια εποχή. Όσο σημαντική και αν είναι. Όλοι οι κύκλοι κλείνουν. Κανείς δεν ξεφεύγει απ’ αυτό. Το μείζον είναι το τι αφήνει πίσω της η εποχή που τελειώνει. Γιατί αυτό εν πολλοίς ορίζει και τη νέα εποχή. Αυτό λοιπόν που αφήνει πίσω του ο Μελισσανίδης, σ’ αυτό το τέλος του διοικητικού ταξιδιού του στην ΑΕΚ, είναι ένα γήπεδο – κάστρο, ένα υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο, έναν προπονητή εμπιστοσύνης, ένα ανταγωνιστικό ρόστερ και μια δυναμική.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ο Μάριος Ηλιόπουλος έχει να ασχοληθεί μόνο με την επόμενη μέρα της ΑΕΚ και όχι με την προηγούμενη. Όχι δηλαδή να προσπαθήσει να νοικοκυρέψει χάος, ούτε να πρέπει να κτίσει απαραίτητες υποδομές. Το λες και ιστορικό πλεονέκτημα. Επομένως και για όλους εμάς, αυτό που πλέον μετράει μόνο, είναι η ρότα την οποία θα χαράξει, ο άνθρωπος που πήρε στα χέρια του το τιμόνι της ομάδας.
Ακούω από χθες πολλούς οπαδούς της ΑΕΚ να ρωτούν με γνήσια αγωνία, αν ο Ηλιόπουλος έχει… λεφτά. Δεν είναι στην ίδια βάση που είχε αναρωτηθεί ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ όταν είχε αναλάβει το 2013 ο Μελισσανίδης, «τώρα αυτός έχει λεφτά ή θα έχουμε τα ίδια;». Περισσότερο έχει να κάνει αυτή η απορία που πολύς κόσμος έχει, αν ο νέος ιδιοκτήτης έχει το οικονομικό μέγεθος να σταθεί και να είναι ανταγωνιστικός στο περιβάλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου όπως είναι διαμορφωμένο.
Ομολόγω πως σ’ αυτό το ερώτημα δεν έχω μια μονολεκτική απάντηση «ναι» ή «όχι». Πιθανολογώ πως έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει, καθώς υπάρχουν παράμετροι. Ούτε είμαι ο πιο κατάλληλος να αναλύσω τα επιχειρηματικά αυτού του τόπου που μου είναι ξένα και… εχθρικά. Ένα πολύ προφανές στοιχείο, είναι πως δεν χρειάζεται να ψαχτούμε ούτε σε Αγγλίες, ούτε σε Αμερικές, ούτε σε… Μεξικά, για να βρούμε τις επαγγελματικές δραστηριότητες αυτού του ανθρώπου. Ξέρουμε τι κάνει, ξέρουμε τι έχει, ξέρουμε που πλέει. Και όλα αυτά όχι τώρα, αλλά εδώ και πολλά χρόνια.
Δεδομένα λοιπόν, υπάρχει ένα ισχυρό οικονομικό στάτους, που προκύπτει από αυτά που βλέπουμε και ξέρουμε. Όχι από θεωρίες, ούτε απ’ αυτά που μπορεί και να υπάρχουν. Όμως στα μάτια τα δικά μου, η οικονομική συζήτηση δεν είναι αυτή την στιγμή το πρώτιστο. Ναι, πάντα υπάρχει αυτό το αν «ο πρόεδρος θα ρίξει λεφτά στην ομάδα». Ναι, είναι απαραίτητο, σ’ αυτό το περιβάλλον του σύγχρονου ποδοσφαίρου. Αλλά ακόμα πιο σημαντικό, είναι το που και το πως θα τα ρίξει αυτά τα λεφτά.
Με λίγα λόγια, το πλάνο που έχει ο Ηλιόπουλος για την επόμενη μέρα της ΑΕΚ. Αυτό είναι όχι απλώς το πιο σημαντικό. Το παν είναι. Ο Αλαφούζος όλα αυτά τα χρόνια ρίχνει κουβάδες με εκατομμύρια χωρίς κανένα πλάνο και πάνε στην θάλασσα. Κυριολεκτικά. Το ποδόσφαιρο ναι, (δυστυχώς) απαιτεί πλέον ισχυρούς επιχειρηματίες. Απαιτεί όμως και σωστό πλάνο. Και ειδικά σε μια ομάδα που έχει λυμένο το γηπεδικό της, του προπονητικού κέντρου της και την δυναμική της στήριξης του κόσμου της, το σωστό σχέδιο είναι αυτό που θα κρίνει το μέλλον της.
Ο Ηλιόπουλος έκανε χθες το λογικό. Θα ήταν παράλογο, εως και ύποπτο, σε μια στιγμή που η αλλαγή στα ηνία της διοίκησης της ΑΕΚ μετρούσε λίγες ώρες, να επέλεγε να αρχίσει να σκορπάει «θα». Θα το κάνει τις επόμενες μέρες σε συνέντευξη Τύπου. Παρόλα αυτά, η μοναδική αναφορά που έκανε σ’ ένα από τα στοιχεία του πλάνου του, αφορούσε τις Ακαδημίες. Ένα κομμάτι πολύ σημαντικό για το σύγχρονο ποδόσφαιρο και στο οποίο η ΑΕΚ έχει μείνει συγκλονιστικά πίσω. Και αυτή η επιλογή που έκανε ο Ηλιόπουλος, δίνει αισιοδοξία πως αυτό το πλάνο βρίσκεται στο σωστό δρόμο.
Δεν είναι μια απλή ιστορία το σωστό σχέδιο. Θέλει τεχνογνωσία, θέλει οργάνωση. Θέλει και συγκεκριμένα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν. Και σίγουρα αυτό το σχέδιο δεν αφορά μόνο τις μεταγραφές. Είναι κομμάτι και αυτές, σημαντικό κομμάτι, αλλά όχι το μοναδικό. Η επόμενη μέρα της ΑΕΚ δεν περνάει (μόνο) μέσα από το εάν θα έρθει ο επόμενος Πινέδα. Που εννοείται πως πρέπει να γίνει και αυτό.
Δεν υπάρχουν και πολλά περισσότερα που να μπορεί να πει κανείς, μέχρι ο Ηλιόπουλος να κάνει την συνέντευξη Τύπου, στην οποία θα αναλύσει τις σκέψεις του για την επόμενη μέρα. Ο χρόνος εννοείται πως δεν είναι «σύμμαχος» του νέου ιδιοκτήτη. Όπως επίσης και απ’ αυτά που μαθαίνουμε, δεν νομίζω πως είναι άνθρωπος που θα ζητήσει οποιαδήποτε πίστωση χρόνου. Επομένως θαρρώ πως πολύ σύντομα θα έχουμε και το στίγμα για την ρότα που θα ακολουθήσει, αλλά και τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας εποχής για την ΑΕΚ.
ΠΗΓΗ: enwsi.gr
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια