Ο Πάνος Λούπος στο προσωπικό του blog για την κλήρωση με τη Ντιναμό Ζάγκρεμπ και το φιλικό με την Τράμπζονσπορ
Καλώς σας βρήκα ξανά και φυσικά καλό μήνα να έχουμε, αφού ξημερώνει… Αύγουστος. Και τι Αύγουστος! Δεν πέρασαν καλά καλά, δύο εβδομάδες από τότε που είπαμε να πάρουμε μια ανάσα δροσιάς (λέμε τώρα με τέτοιο καύσωνα) και μεσολάβησαν αρκετά.
Μια ζόρικη κλήρωση (από πολλές απόψεις) για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, τόσο για την ΑΕΚ, όσο όμως και για την Ντιναμό Ζάγκρεμπ. Θα ήταν ούτως ή άλλως, ένας μήνας προκλήσεων για την ΑΕΚ ο Αύγουστος, με την κλήρωση αυτή έγινε ακόμα περισσότερο.
Φιλικά, με τελευταίο αυτό στην Τραπεζούντα, που επισφράγισαν ότι η ΑΕΚ είναι σε καλό βαθμό ετοιμότητας για αυτά τα πρώτα κρίσιμα παιχνίδια της σεζόν. Όχι στο 100%, αφού αυτό δεν μπορεί να συμβεί αρχές Αυγούστου, αλλά σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό.
Έχει όλα τα εχέγγυα για να… ξεφύγει
Ειλικρινά, μου προκαλούν εντύπωση κάποια σχόλια διαδικτυακά, που θαρρείς ότι γίνονται από ανθρώπους που δεν βλέπουν την ΑΕΚ, εδώ κι έναν χρόνο. Προφανώς και κατανοώ τη δικαιολογημένη ως ένα βαθμό ανασφάλεια, από τα πολλά χρόνια της υπομονής και των δύσκολων καταστάσεων που βιώσαμε.
Αλλά αρκεί κάποια στιγμή, να καθίσεις απλά και να δεις την ομάδα. Κάποιο παιχνίδι της. Με τα μάτια σου, με την ψυχή σου, με την καρδιά σου. Ξεχνώντας όλα τα υπόλοιπα. Και τότε θα καταλάβεις πολλά πράγματα, που ακόμα και τώρα, αρνείσαι να τα πιστέψεις.
Η ΑΕΚ που βλέπουμε εδώ και ένα χρόνο, κι ακόμα πολλές φορές τσιμπιόμαστε μεταξύ μας για να το πιστέψουμε, έχει όλα τα εχέγγυα για να ξεφύγει ως ομάδα και ως ποδοσφαιρικός οργανισμός, από το να λέμε μόνο ότι «παίζει την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα». Μπορεί να ακούγεται αλαζονικό, αλλά δεν είναι. Θέλει προφανώς πολλή και αδιάκοπη προσπάθεια, αλλά δεν μπορεί να μην το βλέπουμε επιτέλους αυτό, ύστερα από τόσα πολλά χρόνια.
Στο απόλυτο 50-50 οι μάχες με την Ντιναμό
Η ΑΕΚ επίσης έχει ήδη καταφέρει κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Να μην έχει ανάγκη πλέον να κρίνεται η επόμενη μέρα της, και πολύ περισσότερο η ύπαρξή της, από ένα ή δύο ματς. Και δεν το γράφω αυτό επειδή ανησυχώ για τα δύο παιχνίδια με την Ντιναμό. Αυτά θα είναι δύο παιχνίδια με τις πιθανότητες πρόκρισης στο 50-50. Προσωπικά έχω μεγάλη πίστη για την πρόκριση της ΑΕΚ, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι πρόκειται για αμφίρροπες αναμετρήσεις.
Έχει όλο το «πακέτο» για να μην επηρεάζεται και να μην πανικοβάλλεται στις… στραβές
Προφανώς και έχει σημασία το σε ποια ευρωπαϊκή διοργάνωση θα παίξει η ομάδα, αλλά νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που μπορούμε να αισθανόμαστε αυτό που έγραψα παραπάνω, ότι δηλαδή η επόμενη μέρα της ΑΕΚ, δεν μπορεί να κρίνεται πλέον από ένα ή δύο ματς.
Η ΑΕΚ δουλεύει μεθοδικά για την περαιτέρω ανάπτυξη της ως κλαμπ. Έχει μπει στο σπίτι της, έχει βρει επιτέλους προπονητή για πολλά χρόνια, έχει στο πλευρό της συσπειρωμένο τον κόσμο της, μαζικά και παθιασμένα, έχει και μια διοίκηση να την προστατεύει από όσους θέλουν να της κάνουν κακό.
Έχει δηλαδή όλο το «πακέτο», αφενός για να ανεβαίνει διαρκώς και αφετέρου για να μην επηρεάζεται και να μην πανικοβάλλεται όταν… στραβοπατάει. Και είναι τεράστια υπόθεση αυτό για την ΑΕΚ. Και ίσως να μην το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα οι πάντες. Ας το σκεφτούν αυτό και κυρίως ας καθίσουν να δουν απλά την ΑΕΚ, όσοι βρίσκονται με το δάχτυλο στη… σκανδάλη των social media για να κράξουν για το οτιδήποτε.
Φυσικά και η ομάδα θέλει στόπερ και μάλιστα υψηλού επιπέδου. Και ούτως ή άλλως, παλεύει για να φέρει τον καλύτερο δυνατό. Αλλά η ΑΕΚ δεν θέλει μεταγραφές για ένα ή δύο παιχνίδια. Τις θέλει για όλη τη σεζόν. Και κάποια στιγμή, ας εμπεδώσουμε ότι μια ατυχία ή απώλεια, δεν είναι ικανή σε αυτή την ΑΕΚ, ούτε για να χαλάσει το μυαλό του Αλμέιδα και της ομάδας, ούτε για να επηρεάσει την πίστη τους στον στόχο. Πόσες φορές δηλαδή πρέπει να συμβεί κάτι για να το εμπεδώσουν αυτό οι πάντες;
Υ.Γ.: Ο Τάσος είναι «παιδί της ΑΕΚ» και όταν επιστρέψει με το καλό στην Ελλάδα, θα πρέπει να φορέσει ξανά τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας και να παίξει στη Νέα Φιλαδέλφεια.
ΠΗΓΗ: enwsi.gr
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια