Σε δυο 20άλεπτα φάνηκε πόσο... άλλη είναι η ΑΕΚ με τον Ελίασον


Ο Κώστας Τσίλης επιμένει να γράφει μόνο για μπάλα που είναι ο τομέας της απόλυτης υπεροχής της ΑΕΚ και για την σημασία της επιστροφής του Ελίασον

Κάπου πήρε το μάτι μου κάτι για πρωτάθλημα της μεζούρας. Για να βάλουμε λοιπόν την ποδοσφαιρική μεζούρα, να δούμε τι βγάζει το μέτρημα. Η ΑΕΚ έχει την καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος. Έχει και την καλύτερη άμυνα. Είναι η πρώτη σε ασίστ στο πρωτάθλημα. Είναι και η πρώτη σε τελικές προσπάθειες. Έχει και τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος. Έχει και τον πρώτο σε ασίστ. Έχει και τον δεύτερο και τον τρίτο σε ασίστ.

Αυτά βγάζει το μέτρημα το ποδοσφαιρικό. Διότι πρέπει να είναι κάποιος ποδοσφαιρικά μπούφος, για να μην αντιλαμβάνεται πως η ΑΕΚ δεν έχει να φοβηθεί φέτος απολύτως κανένα μέτρημα. Εννοώ ποδοσφαιρικό μέτρημα. Με τον οποιονδήποτε, οπουδήποτε. Αλλά το έγραψα και την προηγούμενη εβδομάδα, όταν έγινε η φάση στο Περιστέρι, το επαναλαμβάνω και τώρα. Σε κανονικό γήπεδο, με κανονικά τέρματα, κανονικές μπάλες και κανονικό χορτάρι. Τελεία, παράγραφος.

Η ΑΕΚ στο φετινό ποδοσφαιρικό μέτρημα, είναι καλύτερη απ’ όλους. Όχι γιατί έτσι το βλέπουμε ή τον θεωρούμε εμείς, αλλά διότι αυτό έχουν καταγράψει οι αριθμοί σ’ όλες τις μετρήσιμες στατιστικές κατηγορίες. Και οι αριθμοί, όσο και αν επιμένουν κάποιοι να μας πείσουν περί του αντιθέτου, λένε την αλήθεια. Εκτός αν χρησιμοποιούνται στραβά και ανάποδα για να στηρίξουν ένα ψέμα, που τότε πάμε σε άλλες ιστορίες.

Εξυπακούεται πως η ΑΕΚ πρέπει να πράξει τα δέοντα για να υπερασπιστεί και τα συμφέροντα της, αλλά εδώ που έχουμε φτάσει ακόμα και την κοινή λογική. Από την άλλη μεριά, είναι πολύ προφανές πως ακόμα επειδή βλέπουν πως στο κανονικό ποδοσφαιρικό γήπεδο, είναι ζόρικο να την παίξουν την φετινή ΑΕΚ, κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους και από την επικοινωνία τους, να την σύρουν στο γήπεδο της τοξικότητας και της τσαλαβούτας σε λασπόνερα. Δεν θα τους κάνουμε την χάρη. Θα μείνουμε στο ποδόσφαιρο.

Αυτά που έχει κάνει μετά το Μουντιάλ…

Καθαρά ποδοσφαιρικά η ΑΕΚ από τότε που επέστρεψε από την διακοπή για το Μουντιάλ, έχει κάνει καταπληκτικά πράγματα. Μια ήττα στην Γιάννενα και μόνο νίκες σ’ όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια. Συμπεριλαμβανομένων και αυτών με ΠΑΟ, Άρη και ΟΣΦΠ. Είναι εντυπωσιακό και κυρίως φανερώνει πόσο σωστή δουλειά έχει κάνει ο Αλμέιδα, το γεγονός πως αυτές τις νίκες της έχει κάνει χωρίς καν να έχει τρομερή αγωνιστική εικόνα του πρώτου γύρου του πρωταθλήματος.

Χωρίς σχεδόν σε κανένα απ’ αυτά τα ματς να έχει πνίξει τον αντίπαλο, όπως για παράδειγμα είχε κάνει στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στον πρώτο γύρο, ήταν σ’ όλα πολύ ανώτερη. Εξ ου και τα κέρδισε. Και ακόμα και σε ματς που της έλειπε και η ενέργεια και η ένταση ακόμα και καλός επιθετικός ρυθμός, όπως την περασμένη Δευτέρα απέναντι στον Λεβαδειακό, τη νίκη την πήρε εύκολα και χωρίς καν να βάλει πίεση και άγχος.

Η εξήγηση για όλες αυτές τις νίκες που έχει πάρει η ΑΕΚ μετά την επιστροφή από το Μουντιάλ, βρίσκεται κατά βάση στην δουλειά που έχει κάνει ο Αλμέιδα, αλλά και στην ποιότητα που έχει κυρίως στην μεσοεπιθετική της γραμμή. Η εξήγηση για το γεγονός πως δεν έχει την ίδια αγωνιστική εικόνα μ’ αυτή του πρώτου γύρου, βρίσκεται κυρίως στις κομβικές απουσίες. Ο Γκατσίνοβιτς είναι όχι απλώς παίκτης διαφοράς, αλλά και αυτός που έδινε τον τόνο και για την ένταση που έβγαζε επιθετικά η ΑΕΚ αλλά και για την συνολική επιθετική της λειτουργία. Και της έλειψε εξαιρετικά πολύ.


Τώρα που γύρισε, το καταλάβαμε καλά…

Όπως επίσης της έλειψε εξαιρετικά πολύ και ο Ελίασον. Το ίδιο με τον Γκατσίνοβιτς. Και αν κάποιος πει και ακόμα περισσότερο, δεν θα συμφωνήσω αμέσως, αλλά θα το ακούσω χωρίς να βιαστώ να διαφωνήσω. Και νομίζω πως όλοι καταλάβαμε πόσο σημαντικός είναι ο Σουηδός και μ’ όσα δυσκολευόταν πολύ να κάνει η ΑΕΚ μ’ άλλους παίκτες στο δεξί άκρο της επίθεσης. Αλλά και μ’ όσα έκανε ξανά ο Ελίασον τώρα που επέστρεψε. Μόλις μπήκε αλλαγή σ’ αυτά τα δυο 20άλεπτα με Άρη και Λεβαδειακό, στο ένα έδωσε ασίστ πάρε – βάλε και στο άλλο πάλι ασίστ πάρε – βάλε πήγε να δώσει, αλλά την έκοψε ένα οφσαιντ εκατοστών.

Περισσότερο όμως ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο Ελίασον σ’ αυτά τα δυο 20άλεπτα πάταγε το γκάζι και έκοβε πλαγιομετωπικά την άμυνα του αντιπάλου, όπως κανένας άλλος δεν μπορεί να κάνει. Όχι μόνο στην ΑΕΚ, αλλά θαρρώ σ’ ολόκληρο το ελληνικό πρωτάθλημα. Άλλωστε ήταν πολύ χαρακτηριστικό, πως στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό που ο Σουηδός έπαιξε ξανά βασικός για πρώτη φορά μετά από 3,5, όλοι οι συμπαίκτες του έψαχναν παιχνίδι επιθετικό από την πλευρά του.

Είναι τεράστια υπόθεση το γεγονός πως ο Ελίασον, μετά από έναν τόσο σοβαρό τραυματισμό, επέστρεψε αφενός δυνατός, αφετέρου αρκετά εγκαίρως. Και επίσης πολύ κεφάτος. Τον έβλεπα πάλι σήμερα στην προπόνηση στα Σπάτα και δεν σταματούσε να χαμογελάει και να απολαμβάνει την δουλειά του με την μπάλα. Για να ξέρουμε και τι λέμε, ήταν τέτοιος ο τραυματισμός και με τέτοιο τρόπο, που θα μπορούσε να του έχει αφήσει και φόβο και ανασφάλεια. Δεν έχει τίποτα απ’ αυτά και φαίνεται.

Ο Ελίασον είναι παίκτης που επιθετικά κάνει την διαφορά σε κάθε παιχνίδι. Και έτσι όπως είναι τα πράγματα, δεν βλέπω πως δεν θα είναι βασικός και την Κυριακή στην Τούμπα. Παρότι εννοείται ο Αλμέιδα είναι αυτός που ξέρει πάντα καλύτερα το τι και το πότε. Αλλά η ΑΕΚ με τον Ελίασον στο φτερό της, είναι μια εντελώς διαφορετική ομάδα, απ’ ότι με οποιαδήποτε άλλη επιλογή στη συγκεκριμένη θέση. Και έχει τεράστια σημασία, πως μπορεί να τον έχει και πάλι τον Σουηδό, τώρα που μπαίνουμε στα πιο δύσκολα και τα πιο κρίσιμα.



ΠΗΓΗ: enwsi.gr

0/ΑΦΗΣΤΕ ΣΧΟΛΙΟ/ΣΧΟΛΙΑ

Σχόλια